Viðskipti og stjórnmál á Íslandi

Þriðjudagur, 8. maí 2007

Það þurfa fleiri að neita að skerða hár sitt

Mikið er ég feginn að Hjálmar H. Ragnarsson skuli hafa ákveðið að fara í klippingu og mikið er ég glaður yfir því að helstu fjölmiðlar landsins skuli hafa greint mér og öðrum landsmönnum frá klippingunni. Kastljós og Ísland í dag hljóta að hafa tekið þennan merka viðburð upp og Mogginn mun án efa sýna okkur hina nýju klippingu.

Þeir sem berjast fyrir framgangi ákveðinna mála hafa fundið nýja aðferð í baráttu sinni. Nú neita menn einfaldlega að skerða hár sitt (og auðvitað hefði Hjálmar átt að hætta að raka sig einnig). Þessi nýja aðferð ætti að blása mörgum von í brjóst. Þetta er auðvitað miklu skynsamlegra en að marsera um götur með kröfuspjöld og borða.

Nú legg ég til að eftirtaldir neiti að skerða hár sitt fyrr en þeir fá úrlausn sinna mála:

Íslenskir neytendur, þangað til verslun með landbúnaðarvörur verður gefin frjáls.
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, þangað til kjósendur veita henni brautargengi í ríkisstjórn.
Eggert Magnússon, þangað til West Ham hefur tryggt sé Englandsmeistaratitilinn.
Eiríkur Hauksson, þangað til Ísland vinnur Evróvisjón.
Húsvíkingar, þangað til ákvörðun um álver hefur verið tekin.
Davíð Oddsson, þangað til Seðlabankanum tekst að lækka stýrivexti.
Kristján Loftsson, þangað til Bandaríkjamenn viðurkenna hvalveiðar.
Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson, þangað til Reykjavík er aftur orðin hrein borg.